مواد معدنی و سایر مواد عسل

مواد معدنی و سایر مواد عسل : 

عسل 13میلی گرم فسفر، 4 میلی گرم کلسیم، 7% میلی گرم آهن دربردارد و همچنین مواد معدنی دیگری از جمله پتاسیم، ید، منیزیم، سرب، مس، سولفور، نیکل، روی، سدیم دران موجود می‌باشد، این مواد معدنی بلافاصله وارد جریان خون ما می‌شوند و آهن آن مرض کم خونی و فسفر و کلسیم آن بیماریهای استخوان و ریه را معالجه می‌نماید.

 از موادآلی: صمغ، پولن،اسید‌لاکتیک، اسیدفورمیک، اسیدسیتریک، اسیدتاتاریک.

بدیهی است که میزان و ارزش موادغذایی و معدنی عسل بستگی کامل با گلهای محلی دارد و عسلهای کوهستانی از عسلهایی که در مزارع می‌آیند بهتر است.

در اثر تشعشع خورشید که از گلها منعکس می‌شود قندهای آنها اثر عجیبی در رشد و ایجاد نیرو دارند زیرا قندهای زنده‌ای هستند، با ویتامین‌های آ- ای- کا-توأم بوده و آثاری از ویتامین‌های ث- ب- ا- پ (پ5/0 میلی‌گرم ) و ویتامین‌ب2 دارند و نیز دارای آلکالوئید‌های شفا بخشی هستند که در گلها وجود دارد وحتی عده‌‌ای از دانشمندان حدس وجود هورمونهایی را در عسل زده‌اند.

عسل یک غذای مفید برای اطفال است زیرا تمام مایحتاج غذایی را به طور طبیعی دارد و قندش برای هر سنی مناسب است و سرشار از قیمتی‌ترین مواد حیاتی است، تمام ویتامین‌ها و فلزات را دارد. ویتامین‌ها و فلزاتی که در گل پرورش یافته و در امان خورشید تربیت شده‌اند. عسل یک غذای زنده کننده‌ی سالخوردگان و مربی(رشددهنده) خردسالان می‌باشد. دو تن از دانشمندان روسی کشف نموده‌اند که عسل دارای تأثیر فوق‌العاده‌ای در رشد می باشد و اثر مهمی در حیات انسان دارد و معتقدند که عسل برای رشد تمام اعضا مفید است.

  اجسام زنده‌ای راکه عسل همراه خود به بدن انسان می‌برد سبب شده است که این ماده‌ی غذایی رجحان زیادی به سایر مواد‌ قندی پیدا نماید.

ارزش درمانی عسل فوق‌العاده اهمیت دارد. در درجه‌ی اول اسیدفرمیک است که زنبور آنرا برای حفظ عسل از فساد به آن اضافه می‌کند این ماده ضدعفونی کننده‌ی طبیعی ضرری ندارد و ضد رماتیسم است و در عین حال نیرو بخش می‌باشد. نکته‌ مهم دیگر اینکه برای رسیدن به خواص درمانی و بهداشتی عسل نباید هرگز عسل را حرارت دهند و به صورت پخته در میان غذاهای دیگر استفاده کنند، بعضی معتقدند تعبیر قرآن به شراب (نوشیدنی) در مورد عسل به همین نکته که آن را باید نوشید، اشاره دارد .( مخصوصابرای مزاجهای خشک)

عسل را باید در جای خشک و خنک نگهداری کرد و از قراردادن آن در محلهایی مرطوب مانند سردابها باید خودداری کرد همچنین نگهداری عسل در ظروف مسی درست نیست و باعث ترشیدگی‌ آن خواهد شد. بهترین راه نگهداری عسل، ریختن آن در ظروف بلوری و سفالی است واین روش می‌تواند مدتها عسل را سالم نگه دارد وقابلیت مصرف آن را حفظ کند.

در قرآن از عسل به عنوان یک داروی شفابخش نام برده شده‌است. در حدیثی از پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم نقل می‌نماید که آن حضرت فرمود: عسل هزار و یک خاصیت دارد و هزار ویک درد را شفا می‌بخشد و نیز در حدیث وارد است که هرکس بخواهد شفا پیدا کند باید صبح ناشتا عسل را با آب مخلوط کرده و بنوشد.

پروردگار سبحان در کتابش، باران را مبارک- عسل را شفابخش و مال حلال را هنیء و گوارا معرفی فرمودند و هرگاه مخلوطی از این سه موجود شود، با برکت و مایه شفا و گوارا خواهد بود.

آیا همین مقدار که گفتیم برای پی بردن به عظمت پرودگار برای آنها که اهل فکر و اندیشه‌‌اند کافی نیست؟ آری(ان فی ذلک لایة لقوم یتفکرون!؟)