دانستنی ها در مورد خواص انواع عسل
با تحقیق و اقتباس از مراجع خطّی و غیر خطّی طب سنتیدانستنی ها در مورد خواص انواع عسل
با تحقیق و اقتباس از مراجع خطّی و غیر خطّی طب سنتیسلامت دندان‌ها
سلامت دندان‌ها:
ساکارز (قند یا شکر معمولی) چنانچه در دهان باقی بماند، توسط باکتری‌های لاکتیک به اسیدلاکتیک تبدیل شده و این اسید باعث فرسایش دندان‌ها می‌شود. اما اگر به جای قند از عسل استفاده شود؛ مثل ریختن یک قاشق چایخوری عسل در چای یا ریختن یک قاشق چایخوری عسل در شیشه‌ی شیر بچه‌های شیرخوار، آنتی‌بیوتیک‌های عسل مانع فعالیت باکتری‌های لاکتیک و تولید اسیدلاکتیک شده و آسیبی به دندان‌ها نمی‌رساند. فلوئور عنصری است ضروری برای استحکام دندان‌ها و جلوگیری از پوسیدگی آنها. این عنصر در چای وجود دارد. توصیه شده است که در نوشیدن چای، به جای قند از عسل استفاده شود تا عنصر فلوئور بهتر دندان‌ها محافظت کند. همچنین کلسیم موجود در عسل مانع فساد دندان‌ها می‌شود. (برای مصرف چای جوش و چای مضرات رادیواکتیو و مضرات آن را خوب جذب می‌کند.)
مالیدن ضمادی مرکب از یک قسمت عسل و یک قسمت سرکه انگور به لثه‌ها و دندان‌ها موجب جلوگیری و استحمام لثه‌ها و دندان‌ها می‌شود.
[1]قدرت انرژی‌زایی عسل-به خصوص برای ورزشکاران:
عسل یک غذای بسیار انرژی‌زا است. هرگرم عسل حاوی 15/3 کیلوکالری انرژی است. قسمت اعظم عسل شامل قندهای ساده گلوکز و فروکتوز است که این دو قند بدون نیاز به تجزیه شدن در روده (هضم)، جذب خون می‌شوند و به سرعت در اختیار یاخته‌های بدن قرار می‌گیرند. از لحاظ انرژی‌زایی، فرق عسل با قند معمولی در سرعت جذب و انرژی‌زایی سریع آن است.بنابراین در مواردی که شخص به تجدید سریع قوای از دست رفتهی بدن نیاز داشته باشد، نوشیدن شربت عسل به جای شربت قند توصیه می‌شود. ورزشکاران می‌توانند 15 دقیقه قبل از شروع ورزش یا مسابقه و نیز در فرصت استراحت بین مسابقه، یک لیوان شربت عسل بنوشند تا برای یک فعالیت عضلانی شدید انرژی کافی داشته باشند. نوشیدن شربت عسل قبل از مسابقات ورزشی و در بین دو نیمه زمان مسابقه، هم انرژی زیادی به بازیکن می‌دهد و هم ممنوعیتی ندارد. بنابراین به ورزشکاران، به خصوص فوتبالیست‌ها که نیاز شدیدی به انرژی دارند، توصیه می‌شود از شربت عسل استفاده کنند تا انرژی و قوای تحلیل رفتهی آنها ضمن ورزش سنگین، توسط عسل تأمین شود. و ضمن قدرتمند بودن در تمام طول مسابقه یا تمرینات، به سلامت آنها لطمه نخورد.
چنانچه از 4 ساعت قبل از مسابقات فوتبال تا هنگام شروع مسابقه، بازیکنان تعیین شده برای بازی، در هر ساعت یک لیوان شربت عسل بنوشند. (درهر لیوان یک قاشق غذاخوری عسل)، مقدار قابل توجهی انرژی به صورت گلیکوژن در کبد و عضلات آنها ذخیره می‌شود. این بازیکنان با لیوان چهارم شربت عسل که باید 15 دقیقه قبل از شروع مسابقه نوشیده شود، انرژی لازم برای شروع پرقدرت بازی را به دست می‌آورند و پس از مدتی بازی که قند خون سوخته شد، بلافاصله گلیکوژن به عنوان ذخیره‌ی انرژی موجود کبد و عضلات توسط واکنش آنزیمی به گلوکز تبدیل می‌شود و گلوکز به عنوان منبع تولید انرژی توسط خون به تمام یاخته‌های بدن می‌رسد و یاخته‌های بدن با سوزاندن گلوکز، انرژی آزاد می‌کنند که این انرژی می‌تواند توسط ورزشکار مورد استفاده قرار گیرد. (بعد از غذا 15دقیقه بعد می‌شود ورزش کرد.)
در عسل گلوکز و فروکتوز به نسبت تقریباً مساوی وجود دارد. گلوکز در روده به سرعت جذب می‌شود و جذب فروکتوز با مقداری تأخیر انجام می‌شود. به همین دلیل پس از مصرف عسل، انرژی موجود در آن در دو مرحله به یاخته‌های بدن می‌رسد و همین خاصیت موجب می‌شود که قند خون به مقدار زیاد و یک مرتبه بالا و پایین نرود. این خاصیت مصرف عسل، به ویژه برای کوهنوردان یا ورزشکاران در مسابقات سودمند است.
[1] توجه: برخی افراد، به خصوص کودکان به گرده‌های گیاهی یا برخی انواع گرده‌ها حساسیت دارند وعسل به طور غیر قابل اجتناب حاوی گرده‌های گیاهی است که در افراد حساس موجب حساسیت می‌شود. این افراد باید از مصرف عسل پرهیز کنند و در مکان‌هایی که گرده‌ی گیاهان در فضا پخش است، بدون ماسک بینی و دهان رفت و آمد نکنند.
