بهبود زخمها:
عسل محیطی است با غلظت بالا، فشار اسمزی بالا، اسیدی، حاوی چندین نوع آنتیبیوتیک، آنزیمهای تجزیه کنندهی مواد پروتئینی و طیف وسیعی از مواد غذایی ضروری، مثل اسیدهای آمینه، موادمعدنی و غیره. برای درمان زخمها، زخمهای عمیق که در معرض عوامل عفونی کننده قراردارند، باید حتماً از موادی با قدرت میکروبکشی استفاده شود. همزمان باید توانایی بدن برای ترمیم بافتهای پاره شده یا بریده شده با خواصی که برای آنها ذکر شده قادرند درمان یا التیام زخمهای کوچک را موجب شوند. مالیدن عسل خالص یا ضمادهایی مرکب از دو قسمت عسل و یک قسمت آرد گندم یا دو قسمت عسل و یک قسمت روغن ماهی در التیام انواع زخمها و سوختگیها و تنجال مؤثر است. در این موارد نیز خواص ضدباکتریایی و ضدویروسی و خواص غذایی عسل و مواد مکمل ضماد و نیز فشار اسمزی عسل باعث التیام زخمها میشود. برای التیام زخمها و سوختگیها، ابتدا باید موضع زخم یا سوختگی را با آب صابون تمیز کرده سپس عسل یا یکی از ضمادهای عسل را به صورت لایهای نازک روی زخم یا سوختگی مالید و آن را با نوارگازسترون (استریل) پانسمان کرد و عمل مذکور را روزی یک بار تا بهبود زخم یا سوختگی ادامه داد.میتوانید روغن ماهی را با حرارت بجوشانید و بعد از سرد شدن به عسل اضافه کنید.