زهر زنبور عسل

زهر زنبور عسل:

خواص دارویی و درمانی:

زهر زنبور عسل از قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته و در کشورهای ایران و بابل و مصر و هندوستان و نزد اسلاوها به عنوان درمان استعمال داشته است.

امروزه دانش پزشکی به زهر زنبور جنبه علمی درمانی داده است و ثابت نموده سم مزبور دارای خاصیت مغناطیسی و عناصری ارزنده و اسیدها و مواد ارگانیک از نوع استژئوز  stereosمی‌باشد و خصوصیات شیمیایی و فیزیولوژی زهر زنبور اصولاً بستگی به ترکیب البومین آن دارد.

زهر زنبور عسل مایعی است تلخ مزه‌، دارای وزن مخصوص 131/1، بوی خاص و واکنش اسیدی که در مجاورت هوا به سرعت خشک می‌شود و در اثر خشک شدن 30تا 40درصد آب آن از دست می‌رود.زهر زنبور  عسل ترکیب پیچیده‌ای دارد و دست کم 8نوع پروتئین در آن شناسایی شده است. مهم‌ترین پروتئین‌های زهر زنبور عسل عبارتند از: میلیتین، فسفرلیپاز A و آپامین، پنج پروتئین دیگر دوپامین، هیستامین، پپتید منهدم کننده سلول‌های مست، مینامین و هیالوروینداز هستند.

میزان سمیت زهر زنبور عسل بیشتر از زهر زنبورهای خرمایی است. اما مشخص شده‌است که ترکیت زهر زنبور عسل مناطق مختلف یکسان است.

تا کنون از زهر زنبور عسل به روش مختلف در درمان برخی بیماری‌ها از جمله: رماتیسم مفصلی، درد مفاصل و حساسیت شدید به زهر زنبور عسل استفاده شده و نتایج مثبتی گرفته شده است.

یکی از روشهای استفاده از زهر زنبور عسل مورد معالجه قرار داده‌اند. برخی نیز معتقدند با توجه به مشکلات تهیه زهر خالص، بهتر است عصاره‌ی قطعات بدن زنبور عسل به بدن بیماران تزریق شود، زیرا تهیه‌ی عصاره‌ی بدن زنبور عسل به مراتب کم هزینه‌تر از تهیه زهر خالص است و سمیت آن نیز کمتر از هر خالص است.

در تهیه زهر خالص زنبور عسل، معمولاً از هر 20کلنی فقط یک گرم زهر خالص به دست می‌آید و این امر نشان می‌دهد که تهیه زهر خالص زنبور عسل عملی است بسیار پر هزینه، روش معمول برای تهیه زهر خالص این است که زنبورهای عسل کارگر را روی مخازن نایلونی قرار می‌دهند که ضمن تحریک آنها با شوک برقی‌،‌ زنبورها نیش می‌زنند و زهر آن داخل مخزن نایلونی جمع می‌شود